Region:
Jaskinia Damlataş (tr. Damlataş Mağarası) to jedna z wielu atrakcji turystycznych najsłynniejszego tureckiego kurortu czyli Alanyi. Jej nazwa oznacza dosłownie "Kapiący Kamień" i została nadana z powodu wody kapiącej ze stalaktytów w jej wnętrzu.
Odkrycie
Jaskinia Damlataş została odkryta w 1948 roku, całkowicie przez przypadek, podczas budowy portu. W planach było wówczas uruchomienie kamieniołomu, z którego można byłoby pozyskiwać budulec, ale eksplozja dynamitu otwarła wejście do podziemnej jaskini. Wejście do jaskini zostało zabezpieczone, a kamieniołom przeniesiono w inną lokalizację. Wielką rolę w promocji jaskini odegrał obywatel Alanyi, Galip Dere. To on jako pierwszy zwrócił uwagę władz miasta na odkrytą jaskinię, a następnie zarządzał nią aż do swojej śmierci.
Pierwsze badania wnętrza jaskini przeprowadziła dwójka geologów: dr Timuçin Aygen i dr Süleyman Turkunal, których zaprosił do Alanyi burmistrz miasta, Ahmet Tokus. Ustalili oni, że mikroklimat jaskini posiada właściwości lecznicze. Wkrótce po tych badaniach informacje o jaskini Damlataş pojawiły się w prasie, a do Alanyi zaczęli ściągać turyści, zainteresowani niezwykłym odkryciem. Mieszkańcy miasteczka udostępniali przybyszom miejsca noclegowe we własnych domach, a później otworzyli pierwsze hotele. W ten sposób senna miejscowość nadmorska stopniowo przekształciła się w słynny kurort.
Charakterystyka
Jaskinia powstała około 15 tysięcy lat temu. Dużą rolę w jej ukształtowaniu odegrały obfite opady deszczu, który spada w miesiącach zimowych w Alanyi. Woda deszczowa rozpuszczała wapienie, z których zbudowane są tamtejsze skały. Obecnie kapiącą wodę można obserwować przez 5-6 miesięcy w roku, głównie w porze zimowej, tak więc większość osób, które odwiedzają jaskinię latem nie doświadcza tego zjawiska, które dało nazwę całej jaskini.
Wnętrze jaskini Damlataş (kliknij, aby powiększyć)
Damlataş to jaskinia lądowa, a jedyne wejście prowadzi do niej od strony plaży. Do jaskini wchodzi się przez długi na 50 metrów tunel, a następnie schodzi cylindrycznym zagłębieniem na jej dno. Grota ma wysokość 15 metrów, a jej wnętrze zdobią stalaktyty, stalagmity i kolumny. Całkowita objętość jaskini wynosi około 2,5 tysiąca metrów sześciennych. Dno jaskini znajduje się poniżej poziomu morza. Ciśnienie we wnętrzu wynosi 760 mm słupa rtęci czyli 1013 hPa.
Grubość ścian skalnych z każdej strony jaskini wynosi co najmniej 10 metrów. Gwarantuje to stabilność jaskini i chroni ją przed zapadnięciem. Nawet wybuchy dynamitu w 1948 roku nie naruszyły jej konstrukcji.
Właściwości lecznicze
Damlataş słynie z leczniczych właściwości mikroklimatu panującego w jej wnętrzu. Na podstawie pomiarów ustalono, że wilgotność powietrza w jaskini wynosi około 98%, a zawartość dwutlenku węgla jest dwunastokrotnie wyższa niż w powietrzu na zewnątrz. Temperatura przez cały rok utrzymuje się na poziomie 22 stopni Celsjusza. Stopień jonizacji powietrza oraz jego lekka radioaktywność sprzyjają ponoć osobom cierpiącym na astmę.
Astmatycy, którzy wchodzą do jaskini, powinni najpierw spędzić pewien czas na jej wyższym poziomie, żeby przyzwyczaić się do panującego w niej klimatu. Następnie można zejść na poziom niższy, gdzie przygotowano ławeczki dla osób, które chcą spędzić w jaskini więcej czasu.
Z drugiej strony, mikroklimat i warunki panujące w jaskini nie są korzystne dla osób cierpiących na problemy z sercem i układem krążenia. Tablica informacyjna przed wejściem ostrzega przed wejściem do środka osoby z takimi problemami zdrowotnymi.
Informacje praktyczne
Wstęp do jaskini Damlataş jest płatny. W 2013 roku bilet normalny kosztował 4,50 TL, a zniżkowy (dla uczniów) - 2,25 TL.
Ze względu na panującą w jaskini wilgotność warto pamiętać o odczekaniu chwili przed zrobieniem zdjęć, w przeciwnym razie obiektyw będzie zaparowany i fotografie nie będą oddawać piękna formacji skalnych.
Położenie
Jaskinia położona jest po zachodniej stronie półwyspu w centrum Alanyi, tuż przy słynnej plaży Kleopatry. W pobliżu znajduje się parking samochodowy, biuro informacji turystycznej oraz przystanek autobusów, które wjeżdżają na szczyt wzgórza zamkowego.
Powiązane artykuły:
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz