Region:
Hattuşaş, stolica imperium Hetytów, leży na stosunkowo płaskim terenie, z którego gdzieniegdzie wystają ostre skały oraz wzgórza. Z uwagi na zachowane rodzaje budowli oraz unikalną koncepcję urbanistyczną Hattuşaş została w 1986 roku wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Obecnie Hattuşaş znajduje się na terenie wioski Boğazkale.
Tablica informacyjna w Hattuşaş
Zarys historyczny
Nazwa Hattuşaş wywodzi się od słowa Hattuş, jak nazywali to miejsce poprzednicy Hetytów - Hatyci. Zanim bowiem to miasto stało się stolicą hetycką, w XIX i XVIII wieku p.n.e., mieszkali w nim Hatyci oraz mieściły się tu kolonie handlowe Asyryjczyków.
Asyryjczycy zakładali takie kolonie, nazywane 'Karum' w pobliżu centrów miast. W koloniach kupcy asyryjscy rozbijali swoje obozy i prowadzili wymianę handlową z lokalną ludnością. Sądzi się, że władcy z tamtego okresu zamieszkiwali obszar późniejszej hetyckiej Królewskiej Cytadeli. Trwający około 50 lat okres kolonii handlowych zakończył się na początku XVIII wieku p.n.e. wielkim pożarem. Był on najprawdopodobniej wywołany atakiem na miasto. Około 1720 roku p.n.e. w Hattuşaş osiedlili się Hetyci.
Panorama Hattuşaş
Odkrycie Hattuşaş
W czasach nowożytnych pierwszym uczonym, który natknął się na pozostałości Hattuşaş oraz sanktuarium Yazılıkaya, był, w 1834 roku, Francuz - Charles Texier. W Centralnej Anatolii poszukiwał on, na zlecenie francuskiego Ministerstwa Kultury, galackiego miasta Tavium. Po 10-dniowych badaniach połączonych ze stworzeniem szkiców oraz szczegółowych planów ruin, Texier doszedł do wniosku, że nie są to pozostałości Tavium, lecz Pterii - miasta medyjskiego. Kolejni badacze odwiedzający Hattuşaş podtrzymywali tą teorię. W międzyczasie, w 1872 roku, wykonano pierwsze fotografie ruin.
Zrekonstruowany fragment fortyfikacji przy wejściu do Hattuşaş
Pierwsze systematyczne wykopaliska w Hattuşaş rozpoczęły się w 1893 roku pod kierownictwem Ernesta Chantre. Zaowocowały one kolekcją glinianych tabliczek pokrytych pismem klinowym, znalezionych na terenie Królewskiej Cytadeli, Wielkiej Świątyni oraz w Yazılıkaya. Ich analiza przyniosła zaskakujące rezultaty: zidentyfikowano hetyckie pismo klinowe. To odkrycie zelektryfikowało środowisko historyków, między innymi Hugo Wincklera, który odwiedził teren Hattuşaş i odkrył więcej tabliczek.
Odkrycia Wincklera zaowocowały szeroko zakrojonymi wykopaliskami, prowadzonymi w latach 1906 - 1912, zainicjalizowanymi przez Niemieckie Towarzystwo Orientalne. W czasie ich trwania ostatecznie uznano, że ten teren to dawna stolica Hetytów. Najważniejszym skutkiem tych prac było odczytanie pisma hetyckiego przez Bedricha Hrozny'ego w 1915 roku.
Wznowienie prac archeologicznych w Hattuşaş miało miejsce w 1931 roku i trwają one, z krótszymi lub dłuższymi przerwami po dziś dzień. Obecnie kieruje nimi Niemiecki Instytut Archeologiczny.
Prace wykopaliskowe na terenie Hattuşaş
Informacje praktyczne
Zwiedzanie Hattuşaş należy rozpocząć od wykupienia biletu w budce położonej w północno-zachodniej części ruin. Hattuşaş zwiedza się wytyczonym szlakiem, którego długość wynosi około 4 km. Można go pokonać na piechotę lub samochodem/motocyklem. Dla podróżników zmotoryzowanych wyznaczono na terenie Hattuşaş 5 parkingów, położonych w sąsiedztwie największych atrakcji miasta: Wielkiej Świątyni, Bramy Lwów, Bramy Sfinksów, Bramy Królewskiej oraz Królewskiej Cytadeli.
Fragment trasy zwiedzania na terenie Hattuşaş
Warto wziąć pod uwagę, że na terenie Hattuşaş nie ma możliwości zaopatrzenia się w napoje lub przekąski, a samo przejście wokół ruin wymaga co najmniej 1 godziny.
Cena biletu wynosiła w 2011 roku 5 TL. Bilet należy zachować, gdyż upoważnia on również do wstępu na teren sanktuarium skalnego Yazılıkaya. Godziny otwarcia: 9:00 - 17:00.
Dojazd:
Samochodem - jadąc trasą z Ankary na wschód, w kierunku na Çorum, należy skręcić w prawo (na południowy-wschód) około 180 kilometrów za Ankarą, kierując się na Yozgat. Jadąc dalej, po 25 kilometrach dojeżdża się do Boğazkale.
Transportem publicznym - należy dojechać autokarem z Ankary do Sungurlu, a następnie dolmuszem z Sungurlu do Boğazkale. W weekendy może się okazać, że jedynym środkiem transportu z Sungurlu jest taksówka.
Odległość od centrum Boğazkale do wejścia na teren Hattuşaş wynosi około 1 km w kierunku południowo-wschodnim.
Powiązane artykuły:
Powiązane relacje:
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz
Odpowiedzi
jak ktoś ma dostęp do BBC
Wysłane przez Anonim (niezweryfikowany) w
Lost Cities of the Ancients
Wysłane przez Iza w
Film BBC znamy i polecamy go w naszej recenzji. Co do wspomnianych przez Ciebie 'głupotek', to są one obecnie uznawane za potwierdzone przez naukowców fakty.
Język hetycki należy do języków indoeuropejskich, o czym wiadomo od 1915 roku, kiedy to czeski badacz Bedřich Hrozný opublikował słynną pracę odczytującą ten język. Potwierdził tym samym wcześniejsze przypuszczenia Jørgena Alexandra Knudtzona z 1902 roku.
Szlak przybycia Hetytów na tereny Anatolii nie jest do końca potwierdzony, jednak istnieje teoria, prezentowana m. in. przez J. G. Macqueena w książce The Hittites and their Contemporaries in Asia Minor, że dotarli oni do Azji Mniejszej z terenów dzisiejszych Czech.
Bardzo dużo o Hetytach i ich języku można się dowiedzieć z książki Trevora Bryce'a The Kingdom of the Hittites.
Pozdrawiam!
Witam . Zostałem opacznie
Wysłane przez Anonim (niezweryfikowany) w