Wschodnia Anatolia wita podróżników niespotykaną w częściej odwiedzanych regionach Turcji atmosferą egzotyki i religijności. Rozciąga się od prowincji Malatya na zachodzie po Kars na północnym-wschodzie i Hakkâri na południowym-wschodzie.
Rolnictwo
Tereny rolnicze znajdują się głównie w południowej części regionu, na równinach. Reszta regionu to tereny górzyste, niesprzyjające rolnictwu.
Główne rośliny uprawiane we Wschodniej Anatolii to rośliny strączkowe, buraki cukrowe, owoce, warzywa, bawełna i tytoń. Obszary uprawy bawełny znajdują się w okolicach Iğdır, Malatyi, Elazığ i Erzincan.
Sady owocowe można napotkać między innymi wokół jeziora Van, natomiast najsłynniejsze tureckie morele pochodzą z Malatyi.
Przemysł
Region Wschodniej Anatolii, podobnie jak Anatolia Południowo-Wschodnia, to obszar Turcji słabo rozwinięty pod względem przemysłowym. Dwa główne okręgi przemysłowe regionu skupiają się wokół Malatyi oraz Elazığ.
Malatya to jedno z najbogatszych miast Turcji wschodniej. Znajdują się tu zakłady przetwórstwa tytoniu oraz cukrownia, będące ważnym źródłem dochodu dla prowincji. Ponadto w Malatyi rozwija się przemysł lekki - oparty o włókiennictwo bawełny oraz przemysł wydobywczy - a dokładnie pozyskiwanie rudy żelaza.
Drugim ważnym okręgiem przemysłowym regionu jest Elazığ oraz okoliczne miasteczka - Maden oraz Keban. To okręg nieźle rozwiniętego przemysłu ciężkiego: zakładów metalurgicznych, przemysłu chemicznego oraz cementowni. Dodatkowo w Elazığ, podobnie jak w Malatyi, znajduje się cukrownia. W okolicznych miasteczkach natomiast wydobywa się miedź, siarkę, cynk i ołów.
Znaczenie gospodarcze regionu podnosi dodatkowo zbudowana w 1975 roku zapora z elektrownią wodną w okolicach miasteczka Keban, która zaopatruje wschodnią część Turcji w energię elektryczną. Poniżej zapory powstało drugie co do wielkości w kraju (po zaporze Atatürka) sztuczne jezioro, o powierzchni 675 km kwadratowych.
Kolejna cukrownia w regionie znajduje się w mieście Erzincan, natomiast słynne regionalne dywany o tradycyjnym wzornictwie są wytwarzane w Karsie.
Kuchnia regionalna
Górzyste tereny wschodniej Anatolii sprzyjają hodowli zwierząt, zwłaszcza owiec i krów, które wypasają się na górskich pastwiskach. Dlatego też kuchnia regionalna ma do zaoferowania głównie jogurty, sery i potrawy mięsne, natomiast nie należy tu oczekiwać typowych dla wybrzeży dań rybnych czy wegetariańskich. Lokalne potrawy muszą zapewnić mieszkańcom wystarczająco dużo kalorii, by mogli przetrwać siarczyście mroźne zimy. Miłym akcentem kuchni wschodnio-tureckiej jest niespodziewanie miód (çiçek balı), z którego słynie zwłaszcza Kars.
Jeżeli dotrzemy do Vanu, to warto spróbować tam specjalnej, lokalnej odmiany sera, nazywanej van otlu. Ser ten jest aromatyczny i pikantny, z domieszką lokalnych ziół. Ponadto w Vanie możemy skosztować bułeczek ze szpinakiem i orzechami czyli tak zwanych kete. W Turcji Van słynie jako miasto rozmiłowane w potrawach z jajek, w tym z dania nazywanego çılbır - jajek w koszulkach podawanych z jogurtem.
Największe miasto regionu - Erzurum - to stolica pikantnie doprawianych dań mięsnych, których podstawą jest marynata zawierająca papryczkę chilli.
W poszukiwaniu słodkości warto zatrzymać się natomiast w Malatyi, tureckiej stolicy moreli. Oprócz owoców świeżych i suszonych radzimy spróbować pestil czyli skórki owocowej, często spotykanej w postaci küme - z zawiniętymi w środku orzechami.
Przeczytaj więcej o miastach tego regionu: Ani, Doğubayazıt, Elazığ, Erzincan, Erzurum, Hakkâri, Hasankeyf, Iğdır, Kars, Malatya, Tatvan, Van.
Przeczytaj więcej o zabytkach tego regionu: Nemrut.
Przeczytaj więcej o cudach natury tego regionu: Ararat, Jezioro Van, Wulkan Nemrut.
Sprawdź pogodę we Wschodniej Anatolii.
