Aby dotrzeć z centrum Edirne do dzielnicy Karaağaç, położonej na południowy-zachód od miasta, należy przekroczyć dwie rzeki - Maricę i Tundżę. Przeprawa odbywa się blisko miejsca, gdzie Tundża łączy się z Maricą, a umożliwiają ją dwa położone blisko siebie mosty.

Idąc od strony centrum miasta najpierw dochodzi się do mostu Ekmekçioğlu Ahmet Paşa Köprüsü, poprowadzonego nad rzeką Tundżą i z tego powodu nieoficjalnie nazywanego po prostu Mostem Tundża (tr. Tunca Köprüsü).

Most ten został zbudowany w latach 1608-1615, przez pochodzącego z terenów obecnej Albanii architekta o imieniu Sedefkar Mehmed Ağa. Przybył on do Stambułu w 1563 roku, najprawdopodobniej jako członek formacji wojskowej janczarów. Później zajął się architekturą, którą studiował pod kierownictwem samego Mimara Sinana, a z czasem został jego asystentem. W 1606 roku Mehmed Ağa uzyskał tytuł sułtańskiego architekta, a zwieńczeniem jego kariery była budowa Błękitnego Meczetu w Stambule.

Przy budowie mostu nad Tundżą Mehmedowi Ağa asystował naczelny architekt miasta Edirne - Mimar Hacı Şaban. Ich wspólne dzieło uznawane jest za jeden z najpiękniejszych mostów w Edirne, spinający brzegi "rzeki złota i srebra" czyli Tundży.

Most opiera się na 8 łukach, z których dwa zostały uszkodzone podczas II wojny światowej, kiedy to wojska nazistowskie stacjonowały zaledwie kilka kilometrów od centrum Edirne, na drugim brzegu rzeki. Zniszczony fragment mostu wzmocniono prowizoryczną konstrukcją stalową, a w 2007 roku most przeszedł kompleksową renowację.

Po przejściu około 400 metrów wzdłuż ulicy Lozan Caddesi droga doprowadza do mostu nad rzeką Maricą, nazywanego Nowym Mostem (tr. Yeni Köprü) lub Mostem Maricy (tr. Meriç Köprüsü).

Nazwa tego mostu jest nieco myląca, bo chociaż faktycznie to najnowszy z osmańskich mostów w Edirne, to i tak jest konstrukcją zabytkową. Decyzja o jego budowie zapadła w 1832 roku, podczas odwiedzin sułtana Mahmuda II w Edirne. Uznał on, że dotychczas istniejący w tym miejscu drewniany most nie jest wystarczająco dobrym rozwiązaniem.

Jednakże z powodu problemów finansowych budowa mostu rozpoczęła się dopiero 10 lat później, już za panowania sułtana Abdülmecida I. Konstrukcję zakończono w 1847 roku. Upamiętniająca ten fakt inskrypcja, umieszczona na moście, została zniszczona podczas greckiej okupacji Edirne w latach 1920-1922.

Obecnie Nowy Most, składający się z 12 łuków, słynie wśród mieszkańców Edirne jako miejsce, w którym można podziwiać najpiękniejsze zachody słońca.