Wioska Kıyıköy, położona w europejskiej części Turcji, na wybrzeżu Morza Czarnego, to spokojne miejsce, którego mieszkańcy utrzymują się z rybołówstwa i leśnictwa. W sezonie letnim zapełnia się wczasowiczami ze Stambułu, którzy przybywają tu tłumnie, by wypocząć na niewielkiej plaży i zaczerpnąć oddechu od wielkomiejskiego zgiełku.

W przeszłości Kıyıköy nosiła nazwę Midye (po polsku 'Omułek'), a w czasach antycznych znana była jako Medea. Bywa również utożsamiana z mitycznym Salmydessus, gdzie Argonauci uratowali króla Tracji Fineusa przed harpiami - okrutnymi demonami.

Kıyıköy otoczona jest przez gęste lasy liściaste, w których przeważają dęby. Od północy i od południa wioskę opływają dwa wpadające do Morza Czarnego strumienie: Pabuçdere i Kazandere.

Plaża w Kıyıköy jest pokryta drobnym żwirkiem. Zejście do morza jest łagodne, a woda - dość chłodna, nawet po całym sezonie letnim. Na plaży brak jakiejkolwiek infrastruktury w postaci leżaków czy barów, o prysznicach nie wspominając.

W centrum wioski oraz w kierunku plaży znajduje się dużo pensjonatów o różnym standardzie. W samym centrum znajduje się również hotel Genç. W 2011 roku za apartament dwupokojowy, przeznaczony dla 4 osób, z łazienką, zapłaciliśmy 50 TL za dobę. Apartament posiadał balkon oraz telewizor, ale niestety brakowało lodówki. Brak klimatyzacji nie był uciążliwy, ponieważ temperatury nad Morzem Czarnym są zdecydowanie niższe niż na wybrzeżu śródziemnomorskim. Tuż przy hotelu znajduje się teren, na którym wieczorami urządzane są rozmaite imprezy plenerowe. W trakcie naszego pobytu co wieczór hucznie świętowano tam uroczystości obrzezania.

W Kıyıköy jest mnóstwo restauracji i lokant serwujących dania kuchni tureckiej, a na głównym palcu wioski znajduje się ogródek herbaciany. Polecamy położoną na wybrzeżu restaurację podającą świeżo pieczone ryby - brakuje w nim typowego menu, a goście są zapraszani do samodzielnego wyboru ryby, która ma im zostać podana. Z tarasu restauracji rozciągają się ładne widoki na morze.