Wraz z powstaniem nowego lotniska, położonego na wschód od Alanyi, wiele osób po raz pierwszy usłyszało nazwę Gazipaşa. Obecnie to niewielkie miasteczko, które do tej pory omijał boom turystyczny. Jednakże ten fragment wybrzeża Morza Śródziemnego był zasiedlony od niepamiętnych czasów, a antyczne miasto Selinus zapisało się na kartach historii jako miejsce śmierci rzymskiego cesarza Trajana.

Zarys historii

Najstarsze potwierdzone badaniami archeologicznymi ślady osadnictwa w Gazipaşa pochodzą z okresu hetyckiego i sięgają roku 2000 p.n.e. Badacze zakładają jednak, że obszar ten był zasiedlony o wiele wcześniej, ponieważ z pewnością korzystne warunki rolnicze oraz naturalny port nie mogły umknąć uwadze lokalnej ludności. Dodatkowym atutem tej lokalizacji jest rzeka, która w czasach antycznych nazywana była Kestros, a obecnie znana jest jako Hacımusa.

Według źródeł asyryjskich w 628 roku p.n.e. powstało tu fenickie miasto Sallune, które połączone było morskim szlakiem handlowym z Cyprem. W czasach hellenistycznych miasto to, znane wówczas jako Selinus, stało się przedmiotem sporu pomiędzy generałami Aleksandra Wielkiego. W 197 roku p.n.e. zajęli je Rzymianie.

W 117 roku n.e. rzymski cesarz Trajan wracał z kampanii wojennej prowadzonej przeciwko Partom na terenie Mezopotamii. Na wiosnę tego roku stan jego zdrowia zaczął się gwałtownie pogarszać, co uniemożliwiło mu powrót do Rzymu. Cesarz zmarł 9 sierpnia w Selinus, ustanawiając Hadriana swoim następcą. Nowy cesarz sprowadził prochy Trajana do Rzymu, a miejsce jego śmierci przemianował na Trajanopolis.

Po podziale imperium rzymskiego Selinus stało się, wraz z resztą Cylicji, częścią Bizancjum. W XII wieku przeszło pod kontrolę Ormiańskiego Królestwa Cylicji, które zostało założone na terenie południowo-wschodniej Azji Mniejszej przez Ormian, przenoszących się z Armenii w obawie przed najazdami Turków Seldżuckich. Ormianie ufortyfikowali wzgórze nad miastem, a osada znana była przez włoskich marynarzy jako Castelo Lombardo.

W 1225 roku tereny te zostały jednak podbite przez Seldżuków pod wodzą sułtana Alaaddina Kejkubada. Następnie przez krótki czas Selinus wróciło pod kontrolę ormiańską, ale pod koniec XIII wieku podbili je Turcy z plemienia Karamanidów. W 1472 roku miasto przyłączył do Imperium Osmańskiego Gedik Ahmed Pasza, dowódca floty sułtana Mehmeda II.

W XVII wieku tereny te odwiedził osmański podróżnik Evliya Çelebi, który opisał je jako grupę 26 wsi pod wspólną nazwą Selinti. W jego wspomnieniach były to regiony zadbane, z meczetem stojącym nad brzegiem morskim oraz portem, do którego zawijały statki z Cypru.

Prace archeologiczne

Badania archeologiczne Selinus prowadzą archeolodzy z Uniwersytetu Stanowego na Florydzie. W 2004 roku w wodach w pobliżu Selinus znaleziono brązowy posążek pegaza, datowany na 300 rok p.n.e. Znajduje się on obecnie, podobnie jak i wiele innych eksponatów z tego terenu, w kolekcji Muzeum Archeologicznego w Alanyi.

Zwiedzanie Selinus

Pierwszą budowlą, jaka ukazuje się oczom podróżnych przybywających na teren Selinus z centrum Gazipaşa, jest akwedukt, prowadzący z północnego-wschodu do centrum antycznego miasta.

Najciekawszym, a zarazem wyśmienicie zachowanym zabytkiem w Selinus, jest cenotaf cesarza Trajana. Budowla ta stanowi symboliczny grobowiec, upamiętniający śmierć władcy.

Budynek posiadał dwie kondygnacje, z których górna pełniła rolę niewielkiej świątyni, a dolna - była pustym grobem. W okresie seldżuckim cenotaf był wykorzystywany jako loża myśliwska i nazywany Şekerhane Köşkü.

Nieopodal cenotafu, w kierunku zachodnim, stoją dwie dobrze zachowane budowle. Pierwszą z nich jest odeon z okresu hellenistycznego. Dzięki pracy archeologów został on oczyszczony, ukazując swoją konstrukcję. Ta prostokątna budowla opiera się o naturalne zbocze górskie.

Tuż przy odeonie stoją wspaniałe łaźnie z czasów rzymskich. Dalej na zachód położona jest agora oraz drugie, mniejsze łaźnie.

Na wschodnim zboczu wzgórza rozciąga się nekropolia miasta. Znajdujące się na jej terenie grobowce mają postać sklepionych budowli, a nad ich wejściami umieszczono inskrypcje.

Ponadto na wzgórzu znaleziono pozostałości dwóch kościołów, z których jeden był pod wezwaniem świętej Tekli. Szczyt wzgórza jest ufortyfikowany potężnymi murami obronnymi.

Informacje praktyczne

Wstęp na teren Selinus jest darmowy, ruiny nie są ogrodzone, nie spotkaliśmy też żadnego strażnika.

Zwiedzanie rozległego terenu antycznego miasta jest mocno utrudnione przez bardzo gęste zarośla. Warto przygotować się przed wycieczką i założyć pełne buty oraz spodnie z długimi nogawkami. Ułatwi to przedzieranie się przez wysokie na 2 metry osty, krzaki jeżyn oraz gąszcz sitowia porastającego brzegi rzeki Hacımusa.