Stanowisko archeologiczne Oluz Höyük, położone w sąsiedztwie wioski Gözlek, w dolinie rzeki Çekerek (w czasach hetyckich nazywanej Zuliya, a w okresie antycznym - Skylax), znajduje się na żyznej równinie Gelgiden. Kopiec Oluz Höyük, niemal kolisty w przekroju poziomym, wznosi się 15 metrów nad równiną. Jest to niesłychanie ważne stanowisko, na którym podczas prac archeologicznych, zostało zidentyfikowanych pięć głównych warstw kulturowych.

Pierwsza, chronologicznie najmłodsza, warstwa pochodzi z czasów hellenistycznych (II - I wiek p.n.e.). Znaleziono w niej pozostałości kamiennych domostw i ulic. Najważniejsze eksponaty z niej pochodzące to żelazny hełm, lokalna i importowane ceramika oraz brązowe monety.

Druga warstwa reprezentuje kulturę Achmenidów (V - III wiek p.n.e.), czyli imperium perskiego, którego najważniejszymi władcami byli Dariusz I, Kserkses I oraz Dariusz III. Za czasów panowania tego ostatniego imperium zostało pokonane przez Aleksandra Wielkiego. Warstwa ta nie została jeszcze całkowicie przebadana, ale znalezione w niej pozostałości drogi oraz dwie kamienne bazy kolumn sugerują, że znajdują się w niej ważne budynki. Wśród znalezionych eksponatów wyróżnia się szklana pieczęć, kultowe naczynie ozdobione glinianą głową wielbłąda, kościane symbole słoneczne oraz miski.

Trzecia warstwa należy do kultury frygijskiej (VIII - VI wiek p.n.e.). Bogata kolekcja znalezisk z tego okresu obejmuje naczynie w kształcie kobiecej piersi oraz kamienną statuetkę. Eksponaty te wskazują na istnienie na obszarze środkowego wybrzeża Morza Czarnego kultu bogini-matki Kybele. Pozostałe znaleziska to, między innymi, pieczęć z kości słoniowej oraz krater, czyli naczynie służące do mieszania wody i wina, ozdobiony postaciami jeleni.

Czwarta warstwa pochodzi z czasów hetyckich (XV- XIII wiek p.n.e.). W Oluz Höyük reprezentują ją kamienne fundamenty budowli, a wśród znalezionych eksponatów do najważniejszych należą: brązowe ostrze sierpa, ciężarki do krosien, wykonane z terakoty oraz naczynia i garnki. Znaleziska te wskazują, że była to ważna hetycka osada.

Piąta, najstarsza warstwa sięga czasów wczesnej epoki brązu (III tysiąclecie p.n.e.). Co prawda nie udało się znaleźć żadnych pozostałości budynków, ale natrafiono na kamienną formę odlewniczą, narzędzia krzemienne oraz skorupy naczyń.

Badania powierzchniowe w Oluz Höyük rozpoczęły się 1998 roku pod kierownictwem Şevketa Dönmeza z Uniwerstytetu Stambulskiego. W 2007 roku ruszyły wykopaliska archeologiczne, skupiające się na warstwach hetyckiej i frygijskiej, również pod kierownictwem profesora Dönmeza.

Znaleziska z Oluz Höyük są wystawione w Muzeum w Amasyi.