Od końca lat czterdziestych XX wieku w Szkole Podstawowej Cumhuriyet w Silifke gromadzono znaleziska archeologiczne z okolic tego miasta, czyli starożytnej Seleukii nad rzeką Calycadnus. Od 1958 roku magazyn szkoły służył również jako muzeum. W latach 70. XX wieku rozpoczęto budowę odrębnego muzeum na obrzeżach miasta, na wschód od centrum, przy drodze D-400 prowadzącej do Antalyi i Mersinu. W końcu 2 sierpnia 1973 roku otwarto Muzeum Archeologiczne w Silifke. Placówka ma dwa piętra, na których znajdują się sekcje poświęcone archeologii i etnografii regionu.

Podobnie jak ma się to w przypadku o wiele bardziej znanego kościoła Konstantynopola - Hagia Sophii - również kościół Hagia Eirene, który można podziwiać obecnie, jest ostatnim z wielu miejsc kultu religijnego, które wznoszono w tej samej lokalizacji na przestrzeni wieków. Świetnie zachowany kościół, którego nazwa odznacza Święty Pokój, można obecnie odnaleźć na pierwszym dziedzińcu Pałacu Topkapı w Stambule. Co więcej, jest to jeden z nielicznych wschodniorzymskich kościołów Konstantynopola, który nigdy nie został przekształcony w meczet, a obecnie funkcjonuje jako muzeum oraz sala koncertowa.

Meczet Menüçer jest najprawdopodobniej pierwszym meczetem zbudowanym przez Turków seldżuckich w Anatolii. Powiada się, że został on wzniesiony przez emira zwanego Minuchihr, pierwszego władcy z dynastii Shaddadidów, która rządziła Ani od około 1072 roku. Jednak faktyczna data konstrukcji i pochodzenie tej budowli wciąż budzą wiele kontrowersji. Z pewnością jednak uwagę zwraca jej lokalizacja, na skraju wąwozu z widokiem na Arpa Çay, czyli na rzekę Akhurian.